İlk olarak, başsağlığı dilemek, çalışana nasıl olduğunu sormak ve çalışana meslektaşlarının iş yükünü paylaşacağını bildirmek için proaktif bir yöneticinin değerini gösterir. Böyle yöneticiler olan çalışanlar fazlasıyla şanslı. Bununla birlikte, yönetim rollerine doğru kişiliklerin yerleştirilmesi ve protokolleri göz önüne alındığında, norm olmalıdır.
Onlara Zaman Verin
Bazı çalışanlar, normal iş görevlerinin küçültülmüş bir versiyonunu yapmayı teklif edecek. Hayır, yapmayacakları konusunda ısrar etmek yöneticiye kalmış. Sevilen birinin ölümünün hemen ardından gelen hafta, bir çalışanın cenazeye hazırlanmak için yapması gerekenleri yapması, ailesi ve arkadaşlarıyla vakit geçirmesi ve acının ailesini nasıl etkilediğiyle ilgilenmeye başladığı zamandır.
İşten bir hafta izin alınmasının bazı çalışanlar için yeterli olmayabileceğini unutmayın. Mümkün olduğunda, çalışana işe geri döndüğü ilk iki hafta için yarı zamanlı bir program sunarak onları normal rutinlerine geri döndürebilirsiniz.
Kaybı Kabul Et
Bazı insanlar kederden korkarlar ve eğer kendi içgüdülerine güveniyorlarsa, yas tutan çalışana veya iş arkadaşına tek kelime – hiçbir kelime – söylemezler. Acı verici bir ölümden sonra bazı meslektaşlarından haber alamamanın olumsuz etkilerinden kaçınmak için yönetici, toplu tanıma ve taziyeler düzenlemelidir. Herkesin imzaladığı bir kart, sıkı bir bütçeye sahip çalışma grupları için bir seçenektir. Bir hediye sepeti başka bir seçenektir.
Bir çalışanın kaybını kabul etmeyi nasıl seçerseniz seçin, kabul tarafsız olmalıdır. Bazı çalışanların bir büyükanne veya büyükbabanın ölümünden sonra hediye sepetleri aldığına ve başka bir çalışanın bir ebeveynin ölümünden sonra hiçbir şey almadığına tanık oldum. Yöneticiler, kayıp eğitimlerinde/protokollerinde, hangi çalışanın yas tuttuğuna bakılmaksızın, kaybın nasıl kabul edileceğine dair önceden bir plan seçmeleri ve ardından buna bağlı kalmaları için teşvik edilmelidir.
İş Desteği Sağlayın
Bazı insanlar, özellikle hayatlarının mihenk taşı olan birinin ölümünü hiç yaşamamış olanlar, yas sürecinin cenazeden sonra sona erdiğine inanır. Ancak, bu sadece başlangıç… Kaybı yaşayan kişi, artık hayatındaki en önemli insanlardan biri olmadan yaşamayı öğrenmenin başlangıcındadır. Bir yönetici, sonrasında en az birkaç hafta iş yükünü minimumda tutarak çalışanı desteklemenin yollarını bularak bunu akılda tutmalıdır. Yas yıllarca sürecek, ancak cenazeden hemen sonraki haftalarda bir meslektaşınıza ek görevler vermek veya bir meslektaşınızı yas tutan çalışanla zorlu yeni bir görevde çalışması için görevlendirmek yararlı olabilir. İlk haftalarda, mümkün olduğunda son teslim tarihlerini uzatmak da çok yardımcı olabilir.
Destekleyici Yöneticiler
Yaslı bir kişinin bakış açısı hakkında yöneticileri eğitmek de iyi bir fikirdir. Büyük bir kayıpla uğraşırken, başkaları için ilginç veya anlamlı olabilecek şeyler yas tutan kişi için önemli olmayacaktır. Örneğin, yaklaşan bir parti için çalışma grubunun ne yapması gerektiğini düşündüğü veya konferans odası duvarını boyamak için hangi renge oy verdiği gibi sorularla kişiye yük olmamak en iyisidir. Sağduyu olmalı, ancak birçok insan, önemli bir kaybın travmasını henüz yaşamış biri için bunun gibi soruların ne kadar alakasız olduğunun farkında değil.
Yas tutan çalışanları desteklemek için şirketlere rehberlik edecek çok sayıda kaynak var, ancak ne yazık ki en iyi öğretici, bunu kendiniz gözden geçirmektir. Kendileri önemli bir kayıp yaşamamış yöneticiler, bunun ne kadar can yakacağını hayal edip edemeyeceklerini görmek için bunu bir empati egzersizi olarak görebilirler.
Şirketinizde, yöneticileri yaslı çalışanları desteklemeye hazırlamak için eğitim ve/veya protokoller var mı?